11/4/09

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


 μεγάλη λύπη, δυο λόγια για την αριστερά.


Πως να αισθάνονται άραγε οι πολίτες που έχουν αριστερές καταβολές με την σημερινή κατάσταση των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αριστεράς και την σημερινή αριστερά γενικότερα; Μια αριστερά που δείχνει αποπροσανατολισμένη, χωρίς όραμα και νέες ιδέες; Μια αριστερά που δείχνει περιχαρακωμένη στο χτές; Μια αριστερά χωρίς μια ενιαία γραμμή και στάση για το συμφέρον των εργαζομένων; Μια αριστερά που δείχνει να μην εχει κατανοήσει τι αλλαγές συντελέστηκαν στόν πλανήτη απο το 1989 εως το 1991;  Το λιγότερο που μπορώ να πώ είναι πως αισθάνονται ορφανοί και άστεγοι.

Σε μια εποχή που η αριστερά θα έπρεπε να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ολα τα μεγάλα θέματα της κοινωνίας μας, σε μια εποχή που η αριστερά θα έπρεπε να είναι πρωτοπόρα όπως και υπήρξε πρωτοπόρα την ταραγμένη δεκαετία του 60', η σημερινή αριστερά δείχνει να είναι μια βάρκα σε ενα φουρτουνιασμένο πέλαγος χωρίς κουπιά και πυξίδα.

Οι μεν, κλεισμένοι στον εαυτό τους, οχι μόνο δεν βρήκαν το θάρρος πρόσφατα να καταδικάσουν το φαινόμενο του σταλινισμού που παρουσιάστηκε στήν Σοβιετική Ένωση επι των ημερών του Ιωσήφ Στάλιν και αργότερα, αλλά αντίθετα έσπευσαν με τυμπανοκρουσίες να το αναγνωρίσουν και να το εξαγνίσουν.

Οι δε, αλιεύοντας ψήφους απο όμορους πολιτικούς χώρους, χωρίς να διαθέτουν οι ίδιοι ουσιαστική πρόταση εναλλακτικής διακυβέρνησης, έχουν φτάσει στο σημείο να αποτελούν απλά ενα κόμμα διαμαρτυρίας.

Η μεγάλη και ματωμένη αριστερά του παρελθόντος όμως, δεν ήταν χώρος διαμαρτυρίας, ερχότανε με όραμα και προτάσεις για πολύ βαθιές τομές στο σύστημα και τον τόπο γενικότερα, για ενα δημοκρατικότερο και λαμπρότερο μέλλον όλων, γι’ αυτό και κατόρθωσε το 1958 εν μέσο ψυχροπολεμικού κλίματος στήν χώρα μας να πείσει τον λαό, να πάρει 24,42 %  και να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση υποσκελίζοντας την κεντρώα παράταξη!

Που είναι αυτή η αριστερά σήμερα; Που είναι η λαική αριστερά του παρελθόντος προσαρμοσμένη στα μέτρα της σημερινής εποχής; Που είναι η τιμημένη αριστερά;  Συγχωρέστε με αλλά εγώ βλέπω απλώς 2 αριστερά κόμματα που τσακώνονται μεταξύ τους και υπάρχουν απλώς για να εισπράττουν τα λεφτά της κρατικής επιχορήγησης. Λυπάμαι αλλά τέτοια αριστερά να μας λείπει, και σας την χαρίζουμε...


Stendoras

4 σχόλια:

  1. Πολυ ωραιο κειμενο, σε παρα πολλά απο οσα εγραψες Stendora συμφωνω.
    Επειδη εγω την μεγαλη πλειοψηφια της ηγεσιας του ΣΥΝ δεν την θεωρω αριστερα, δεν θα ασχοληθω με αυτο το κομμα.

    Για μενα το ΚΚΕ, του οποιου τους αγωνες των απλων οπαδων ή φιλων του τους τιμω και τους σεβομαι, εχει τη μεγαλη ευθυνη που η αριστερα στη χωρα μας δεν εχει για πλακα 15 %.
    Γνωμη μου ειναι οτι η ηγεσια του ΚΚΕ προτιμα να ειναι λιγοι και "εκλεκτοι", παρά περισσσοτεροι και αρα πιο δυσκολο να τους ελεγξεις εντος του "μαντριου".
    Και αυτο κανει κακο στη χωρα σε τελικη αναλυση.
    Κριμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς Αντώνη,
    κι εγώ τιμώ και σέβομαι τους αγώνες γενικά της αριστεράς τις κρίσιμες για την χώρα δεκαετίες του 40, 50, 60 και 70, από εκεί και μετά όμως το καράβι άλλαξε πορεία, δυστυχώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ακομα και το 58 φιλε στεντορα
    που η αριστερα μεσω της ΕΔΑ ηρθε δευτερο κομμα , φροντισε να δωσει τους ψηφους της στην ενωση κεντρου , φοβουμενη ταχα πραξικοπημα ή αμερικανικη εισβολη κλπ, σε περιπτωση που παρεμενε δευτερο κομμα ή επιζητουσε κατι περισσοτερο.
    περσυ ο συριζα φροντισε να διωξει επισης τα διψηφια ποσοστα των γκαλοπ
    συμπεασμα για μενα;
    η αριστερα σ αυτο τον τοπο δεν θελει οχι να κυβερνησει αλλα ουτε καν να βρεθει στη θεση της αξιωματικης αντιπολιτευσης
    δε ξερω γιατι
    βολευονται με τις κομματικες κ βουλευτικες θεσεις ;
    δεν εχουν εναλλακτικες προτασεις;
    φοβουνται το ρισκο;
    η μηπως απλα τους κυνηγαει η καταρα του εληνα που τον θελει σ εοτι κανει να ειναι γιαλατζι; να περιμενει βοηθεια παντα απο εξω; που φοβαται να ρισκαρει κ να επιχειρησει;
    συγκρατησε και το παρακατω
    οι δε οικολογοι ,ανεβαινουνραγδαια, προερχονται απο το χωρο της ευρυτερης αριστερας , χωρις ομως να τους βαραινουν οι αμαρτιες ή τα κωλυμματα αυτης ,
    δειχνουν να εχουν λογο αυτονομο, δικο τους, και αργα ή γρηγορα θα τους δουμε πολυ πιο πανω απο το 3%(οχι δεν ειμαι οικολογος ή αριστερος επισημαινω αυτα που βλεπω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Samurai συμφωνώ στα περισσότερα,
    απλά το συμπέρασμα είναι ότι είναι λυπηρό για την χώρα η αριστερά να είναι σε αυτή την τραγική και αδιέξοδη κατάσταση, να μην κλαίγεται για την ισχύ του δικομματισμού, η ίδια φταίει γι' αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή