Τώρα όμως είμαι εδώ .
Είμαι εδώ.
Ναι !
Είμαι δίπλα σας .
Ανάβω πάνω μου όλους τους προβολείς .
Χρόνια τώρα μέσα στο μυαλό μου στριφογύριζε η ιδέα να δημιουργήσω ένα blog ,για να κάνω γνωστό το πρόβλημα μου .
Δεν θα μείνω όμως μόνο εκεί .Η αγάπη που με διακατέχει σαν άνθρωπο με σπρώχνει να προχωρήσω ακόμα πιο πέρα .
Να βοηθήσω με την σωστή ενημέρωση.
Είμαι μια γυναίκα που παλεύει !
Από εσάς θα ήθελα την συνεργασία σας, για να γίνει μόνιμη η ανάρτηση του κειμένου μου, στη δική σας σελίδα.
εδω η σελιδα
http://zwhaggelou.blogspot.com/
ΑΝ ΑΔΕΙΑΣΕΤΕ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
http://kopelametokanarini.blogspot.com/2009/03/blog-post_04.html
Είχα ανάγκη. Την αγκαλιά σου. Το χάδι σου. Μόνο.
-Δεν καταλαβαίνω.
-Τον μοιρασμένο ύπνο.
-Ναι.
Κλείνει τα μάτια κι αποκοιμιέται πάλι.
Δεν ξύπνησε ποτέ. Ποτέ ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου