3/9/09

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ...

ΑΠΟ ΤΟ http://eleftheriahtipota.blogspot.com/


Ελληνίδες, Έλληνες, Αγαπητά μου παιδιά

Σας ζητώ συγνώμη που διακόπτω τη ροή του τηλεοπτικού σας προγράμματος, αλλά πρέπει να σας μιλήσω. Δεν ξέρω γιατί πρέπει, έτσι μου είπαν Αγγέλου και Ζαγορίτης που είναι παιδιά τζιμάνια. Α, μη το ξεχάσω, κι ο Σουφλιάς το ίδιο μου΄πε αν και δεν άκουγε το Χριστό του. Να μου πεις, κι εγώ που δεν έχω πρόβλημα βαρηκοΐας τι κατάλαβα; Ποτέ μου δεν άκουσα τίποτα και κανέναν. Ούτε από μέσα ούτε απ΄έξω. Πάμε όμως παρακάτω.

Που λέτε, ο Λούλης δεν πολυσυμφωνούσε, αλλά του έβαλε κάτι φωνές ο Ζαγορίτης…. χέστηκε πάνω του το παλικάρι. "Ρε μαλάκες" τους λέω "έχει δίκιο το παιδί, θα με πάρουν με τις πέτρες, γιατί τον προγκάτε;""Μη φοβάσαι πρόεδρε" μου απάντησαν εν χορώ "μόνο κάμερες υπάρχουν στην αίθουσα". Κι Ο Σουφλιάς ακόμα στον κόσμο του. Άλλα του έλεγαν άλλα απαντούσε. Έτσι, το πήρα απόφαση κι εγώ και βγήκα στο μπερντέ να τα πούμε…Γκουχ Γκουχ (βήξιμο)

Βέβαια δε θα σας τα πω όπως τις άλλες φορές. Τιιιιιιι; Δεν καταλαβαίνετε; Θα καταλάβετε σε λίγο. Κι εσύ Παναγόπουλε που παίζεις με τα μπιμπλίκια εκεί πάνω στην ΕΡΤ, μην κάνεις καμιά μαλακία και κλείσεις τη ροή για να με σώσεις. Καλύτερα τρέξε να σώσεις τον εαυτό σου. Γιατί μπορώ να σε διώξω πάραυτα. Ξέρεις… οι εκλογές είναι σε ένα μήνα. Μην πολυκουνιέσαι το λοιπόν. Ωραία, το λύσαμε κι αυτό. Σκεφτόμουν λοιπόν: Ρε γαμώτο, πάλι τις ίδιες μαλακίες θα τους πω; Τι σόι λόγος είναι αυτός που μου έχουν γράψει; Παιδιά, μου έχουν γράψει ένα λόγο Ζαγορίτης και Σία, που δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει στο Tuft’s για να καταλάβεις ότι είναι χοντρή μαλακία. Μα την Παναγία τη Σουμελά, τέτοιες παπάρες δεν είχα πει ούτε στη Δ.Ε.Θ. του 2008! Μα τι λέω! Ούτε με τα γεγονότα του Δεκέμβρη δεν είχα ξεστομίσει τέτοιες αρλούμπες. Οπότε αποφάσισα να σας μιλήσω με όση ειλικρίνεια έχω. Μη γελάτε ρε, σοβαρά το λέω. Εντάξει, το ξέρω, είμαι μεγάλος πολιτικάντης όμως τέτοιους δε θέλετε;

Το ξέρω κι αυτό… σας έχω ζαλίσει με τα διαγγέλματα. Αφού κι εγώ ο ίδιος έχω βαρεθεί. Αλλά τι να κάνω; Είναι το μόνο που ξέρω να κάνω ως Πρωθυπουργός. Δεν μπορώ να τα ξέρω κι όλα.

Ακούστε λοιπόν πως είναι τα πράγματα. Πώς εσύ, ναι εσύ που με κοιτάς απορημένος από την plasma σου, πήρες ας πούμε από τον πατέρα σου ένα φούρνο κληρονομιά κι βγάζεις το ψωμάκι σου; Έτσι κι εγώ κληρονόμησα την ηγεσία ενός κόμματος, όχι βέβαια από τον πατέρα μου, αλλά από τον θείο μου… ξέρεις τον Κωνσταντίνο. Τι από ποιον Κωνσταντίνο; Από τον μοναδικό οικολόγο πρωθυπουργό της Ελληνικής Ιστορίας. Ναι, ναι, καλά κατάλαβες, ναι ρε σου λέω, σωστά θυμήθηκες. Είναι αυτός που το ΄61 έδωσε δικαίωμα ψήφου στα δέντρα, για να μην θυμηθώ τους νεκρούς ψηφοφόρους που αναστήθηκαν τότε και ψήφισαν Ε.Ρ.Ε. Μεγαλεία σου λέω, μεγαλεία…

Ήξερα λοιπόν το θείο, έπεσε πάνω μου και το σόι, κάτι που κι εγώ στην πορεία την ψώνισα πως είμαι ηγέτης… πολύ θέλει ο άνθρωπος; Εντωμεταξύ, με πηγαίνανε από μικρό στην ΟΝΝΕΔ, μετά ως φοιτητής μπήκα στη ΔΑΠ, είχα βαρύ βιογραφικό ο άτιμος και ακόμα βαρύτερο όνομα, βαρύ σαν ιστορία που λέει κι ο Στελάκης ο Διονυσίου.

Μετά από όλα αυτά έπρεπε να χτίσω και εικόνα μήπως και κάποια στιγμή γινόμουν Αρχηγός της Ν.Δ. και εξυπακούεται και Πρωθυπουργός της χώρας. Γιατί, εντάξει το όνομα, εντάξει οι σπουδές, αλλά με το προφίλ τι γίνεται; Εδώ να μου πεις τα κατάφερε ο Μητσοτάκης, εγώ θα κώλωνα; Είπαμε: είχα το όνομα εγώ. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι στηρίζονταν πάνω μου; Εκατοντάδες στελέχη με υποστήριζαν. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Εντάξει, εντάξει είχα καλές σπουδές. Μα μήπως άλλοι δεν είχαν; Αλλά στο ξαναλέω: το όνομα μετράει πολύ. Κι εσένα τα τραβάει ο οργανισμός σου τα ονόματα. Ακούς Καραμανλής και λιώνεις, ακούς Παπανδρέου και σχεδόν χύνεις. Τι να σου κάνω κι εγώ; Εγώ σου φταίω; Κάτι τα δικολαβίστικα που μου έμαθαν στο Tuft’s, κάτι οι πρόβες που έκανα κουνώντας τις χερούκλες μου μπροστά στον καθρέφτη ώστε να μπορώ να σε πείθω, τελικά έπεσες μαλάκα...Συγνώμη που σου μιλάω έτσι, αλλά τα θέλει ο κώλος σου. Το ψώνιο βέβαια για αρχηγιλίκι δε μπορούσα να το εμφανίσω αμέσως. «Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο» έλεγε ο θείος. Ήμουνα μικρός ρε γαμώτο, δεν μπορούσα να σε κυβερνήσω όποτε ήθελα. Από την άλλη βέβαια αυτό με βοήθησε γιατί παρακολουθούσα τους άλλους. Έβλεπα πώς σε κουλάντρισε πουλώντας σου Σοσιαλισμό ο Αντρέας τόσα χρόνια. Ρε άρρωστος ήταν, δε μπορούσε να πάρει τα πόδια του κι εσύ τον ψήφιζες. Το μαζικό σύνδρομο του Έλληνα Σοσιαλιστή… Ας γελάσω, χα χα χα χα… σε καλό σου μαλάκα Έλληνα.Μετά θυμάμαι που κατάπιες αμάσητο το Εκσυγχρονιστικό παραμύθι του Σημίτη και είδες πάλι τα χαΐρια σου. Δεν ξεχάστηκα, μην ανησυχείς. Άκου να δεις ποιόν άλλον έκανες Πρωθυπουργό! Δεν θυμάσαι ή κάνεις πως ξέχασες; Τον Μητσοτάκη μαλάκα μου, τον Μητσοτάκη. Νόμιζες ότι το ξέχασα; Αυτός δεν ήταν που σε έπεισε για την εντιμότητά του και τον έκανες Πρωθυπουργό; Ρε σύ, αυτά δε γίνονται ούτε στα βιβλία του Stephen King! Εσύ πως το έκανες αυτό; Σκατά έχεις στο κεφάλι σου; Συγνώμη και πάλι αλλά μια φορά στη ζωή μου είπα να σταθώ ειλικρινής και έχω πάρει φόρα.

Με έκανες λοιπόν κι εμένα Αρχηγό της ΝΔ και μετά Πρωθυπουργό. Σου πούλησα με τη σειρά μου την κλασσική πλέον σειρά "Επανίδρυση του Κράτους με δώρο το Φιλελευθερισμό" και το έχαψες κι αυτό. Ε, τι να σου πω; Τέτοιος μαλάκας είσαι, τέτοιους μαλάκες σαν εμένα θες. Πάρε να ’χεις τώρα: σου έφερα Ρουσόπουλο και τον προσκύνησες, σου έβαλα Γιακουμάτο και τον γούσταρες υπουργό, πήγα να ιδιωτικοποιήσω την Παιδεία σου και άφησες μόνους τους φοιτητές στο δρόμο να τους δέρνω, έτρεχες για μεταπτυχιακά και η Νατάσσα μου πήρε Διδακτορικό χωρίς να έχει πτυχίο, έβλεπες τον Αλογοσκούφη να βάζει χέρι στην τσέπη σου κι εσύ γέλαγες, άκουγες τον Πολύδωρα να μιλάει και τον θαύμαζες επειδή δεν καταλάβαινες τι έλεγε, κάηκε η Ελλάδα το 2007 και σε έπεισα πως δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος αλλά ο "στρατηγός άνεμος" και με ξαναψήφισες, κουνούσα τα χέρια μου -πειστικά πρέπει να παραδεχτείς- κι εσύ με πέρναγες για σπουδαίο, δεν έκανα τίποτα για τίποτα κι εσύ με ανακήρυττες καταλληλότερο στα γκάλοπ, κάλυψα Βουλγαράκη, Ρουσόπουλο και λοιπούς κι εσύ με χειροκροτούσες, έδωσα νέα έννοια στον όρο «πολιτική ευθύνη (Βατοπαίδι, Τσιτουρίδης, Μαγγίνας κλπ) κι εσύ πάλι χειροκρότησες γιατί δεν έχεις ακόμα και τώρα καταλάβει τι σημαίνει ευθύνη, έκλεισα τη Βουλή όταν γούσταρα κι εσύ στάθηκες στο "γράμμα" του Συντάγματος, όχι ότι ήξερες από Σύνταγμα, αλλά άμα στο λέει Πρετεντέρης και Χατζηνικολάου πάντα λες: δεν μπορεί αυτοί να κάνουν λάθος. Ελαστικοποίησα την εργασία σου κι εσύ κοίταζες μη χάσεις τη θεσούλα σου, ήθελα να σε βάλω να δουλεύεις ως τα 70 κι εσύ κοίταζες πώς να μπεις στο Δημόσιο για να σωθείς, σου έφερα περισσότερη αστυνομία κι εσύ πίστεψες πως τό ΄κανα για την ασφάλειά σου… για τη δική μου ασφάλεια ήταν βρε ηλίθιε. Μίλησα για νταβατζήδες κι εσύ ψάρωσες. Ρε μαλάκα, να σου πω κάτι; Τα βάζεις κανείς με το Μπόμπολα και το Λαμπράκη; Πρέπει να είσαι Πρωθυπουργός για να το κάνεις αυτό. Ξέρω τι λέω. Και ξέρεις γιατί λέω ότι ξέρω; Γιατί εγώ δεν ήμουν ποτέ Δικός σου Πρωθυπουργός. Εγώ ήμουν για τους κολλητούς μου, για κάτι εκδότες, για κάτι βουλευτάδες και εργολάβους μα πάνω από όλους για την Πάρτι μου.

Όσο δε, σε έπειθα για την Πρωθυπουργοσύνη μου ενώ δεν έκανα τίποτα, τόσο ήθελα να σε κοροϊδεύω και να γελάω μαζί σου. Μετά από όλα αυτά που σου είπα τι περίμενες να κάνω; Να ενδιαφερθώ για τα προβλήματά σου; Τι με ένοιαζαν εμένα βρε μαλάκα; Είχα τα δικά μου. Και φαντάζομαι μπορείς να μαντέψεις ποιο ήταν το μόνιμο πρόβλημά μου! Δεν μπορείς να το ψελλίσεις ούτε και τώρα; Θα σου πω εγώ: Είμαι εξουσιομανής αγόρι μου. Έχω μανία με την εξουσία… δεν μπορώ χωρίς αυτήν, δεν το αντέχω. Αλλά τι τα θες τώρα, χέστα…

Α, και κάτι τελευταίο. Αν νομίζεις πως ο Γιωργάκης διαφέρει από μένα, θα σε στεναχωρήσω. Είμαστε καρμπόν. Μην τρέφεις λοιπόν αυταπάτες για "ανθρώπινη κοινωνία" και άλλα τέτοια κολομεγλυφάτα που σου τσαμπουνάμε. Εγώ θα την κάνω. Δεν βλέπω να με παίρνει για παραπάνω. Δε μου μένει και κάτι άλλο. Έφαγα, ήπια, κορόιδεψα, κάλυψα. ΤΩΡΑ ΤΕΛΟΣ.

Γειά σου μαλάκα Έλληνα. Πολύ γέλασα μαζί σου αυτά τα 5 χρόνια. Σε ευχαριστώ που φάνηκες τόσο ηλίθιος. Είναι βολικό και για σένα και για μας…

ΥΓ: Ό,τι έχεις ακούσει όλα αυτά τα χρόνια για play station και κάτι τέτοια, να ξέρεις ότι είναι ψέματα. Εγώ πάντα προτιμούσα τη Νintendo… έχει καλύτερα γραφικά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου