ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Τέλειωσαν και οι εκλογές καιρός να γυρίσουμε στα επικοινωνιακά μας !....


Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση των επίσημων αποτελεσμάτων από το Υπουργείο Εσωτερικών, ένας σκοτεινός τύπος πλησίασε το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου. Ψιθύρισε δυο λόγια στο αυτί του Ραγκούση, κι αυτός τον άφησε να περάσει. Κρατώντας ένα φάκελο, πλησίασε το νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας. «Κύριε Πρόεδρε», του είπε, «αυτό είναι για εσάς». Ο Παπανδρέου πήρε το φάκελο χαμογελαστός («το πρώτο μου ρουσφέτι!», σκέφτηκε), χωρίς να φαντάζεται το περιεχόμενό του. Ήταν μια επιστολή. Μια επιστολή που κάθε πρωθυπουργός λαμβάνει, λίγα λεπτά μετά την εκλογή του. Να τι έγραφε:

«Αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ

Είμαι ο Ελληνικός Λαός, που πριν από λίγο σας εξέλεξα πρωθυπουργό.
Γνωριζόμαστε, δεν ξέρω αν με θυμάστε. Θα γνωριστούμε πολύ καλύτερα
στη συνέχεια. Ξέρω ότι περιμένατε πολλά χρόνια για να φτάσετε σ’
αυτό το σημείο, και νιώθετε τώρα έτοιμος να κυβερνήσετε και να
αλλάξετε το σκηνικό και να σώσετε στην Ελλάδα. Σας γράφω αυτή την
επιστολή για να σας εξηγήσω λίγο πώς έχουν τα πράγματα.
Δεν θα αλλάξετε τίποτα απολύτως.
Θα τα αφήσετε όλα ως έχουν.

Είστε, ασφαλώς, ενήμερος για το ότι δουλεύετε για μένα. Είστε ο
υπηρέτης μου, τροπον τινά. My bitch. Αν κοιτάξετε ιστορικά τις
κυβερνήσεις μετά τη μεταπολίτευση, όλες τους ήταν my bitches. Πέρα
από κάποιες κραυγαλέες εξαιρέσεις (η είσοδος στην ΕΟΚ και στο ευρώ,
ας πούμε), κατά τις οποίες οι bitches έκαναν του κεφαλιού τους, τα
πράγματα έγιναν πάντα όπως τα ήθελα.

Πρέπει να καταλάβετε, και θα είμαι ξεκάθαρος σ’ αυτό, ότι δεν με
απασχολεί το μέλλον της «χώρας» ή της «οικονομίας». Δεν με
ενδιαφέρουν τα μακροικονομικά δεδομένα και τι λέει ο Αλμούνιας. Στα
παπάρια μου ο Αλμούνιας. Εγώ, ως Λαός, ψηφίζω αποκλειστικά με βάση
το βραχυπρόθεσμο συμφέρον μου. Να βάλω την κόρη στο δημόσιο, να πάρω
το Καγιέν, βενζίνα για το Καγιέν, εξοχικό και φουσκωτό, κι ας έχει
δημόσιο χρέος, κι ας υπάρχει διαφθορά μεγαλύτερη απ’ του Τζιμπουτί.
Τι με νοιάζει εμένα; Δεν θέλω να ακούω για «δύσκολες επιλογές». Θέλω
«Τσοβόλα δως τα όλα». Έτσι είμαι φτιαγμένος.

Και μάλιστα, ψηφίζω με βάση το συμφέρον του κάθε μέλους μου
ξεχωριστά. Γιατί μπορεί να σας γράφω ως Λαός, αλλά μην κάνετε το
λάθος να με θεωρήσετε ως κάτι ενιαίο. Δεν είμαι. Είμαι 10
εκατομμύρια κακομαθημένα ημιμαθή παιδάκια που είναι πεπεισμένα από
τη μαμά τους ότι είναι τα καλύτερα και τα εξυπνότερα στον κόσμο.
Στην πρώτη στραβή οι μισοί θα φύγουν στο εξωτερικό, και οι μισοί των
άλλων μισών θα γίνουν δοσίλογοι των Τούρκων/Γερμανών/Εξωγήινων
καταχτητών. Είμαι ένα ετερόκλητο μείγμα από δειλούς και φωνακλάδες
ξερόλες. Και ως τέτοιο, είμαι πανίσχυρο.
Είμαι πανίσχυρος.
Είσαι υπό τον πλήρη μου έλεγχο. Γι’ αυτό θα κάνεις ό,τι σου λέω, or
else….
Τις επόμενες ημέρες θα σε αφήσω να βολευτείς στο ωραίο το μέγαρο που
σου ‘χω, να διαλέξεις τους ανθρώπους σου, να κάνεις τα κουμάντα σου.
Δεν θα σε ενοχλήσω απευθείας, αλλά πολύ σύντομα θα αρχίσω να
επικοινωνώ με ανθρώπους στο κόμμα σου πολύ του χεριού μου, και θα
αρχίσω να τους ζητάω χάρες. Πολλές χάρες. Εκατομμύρια χάρες. Από
προτεραιότητα για νεφρό μέχρι μετάταξη για φαντάρους, κι από
διορισμό στο Υπουργείο Πράσινης Ανάπτυξης μέχρι μεταγραφή από
πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας. Και οι χάρες θα μου γίνουν. Όπως
γίνονταν πάντα. Ευτυχώς το κόμμα σου έχει πολλούς τέτοιους
ανθρώπους, ένα μηχανισμό ολόκληρο που λειτουργούσε για δεκαετίες.
Εσύ δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτα. Κάνε το τζόγκινγκ σου,
συνάντησε τους ξένους ηγέτες, τρίμαρε το μουστάκι, και μίλα για
μεγαλεπήβολους στόχους και για Ίντερνετ. Εφόσον οι άνθρωποί σου
κάνουν τις χάρες που πρέπει, μια χαρά θα τα πάμε.
Και μην ξεχνάς: Ο λόγος που σου δίνω σχεδόν απόλυτη εξουσία πάνω στα
θέματα του κράτους, με την υποχρεωτική αυτοδυναμία κτλ, είναι ότι
βαριέμαι να ασχοληθώ. Μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα.
I own you.

Θα τα λέμε

Φιλάκια

Ελληνικός Λαός».....