ΒΙΟΣ ΑΒΙΩΤΟΣ: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ

Η παλιά Κερασούντα

Να μέχρι την Κερασούντα ή Giresun. Μπαίνοντας στην πόλη από την ανατολική πλευρά ( από Τραπεζούντα)είναι ακριβώς έτσι όπως στο επιστολικό δελτάριο της εποχής. Σαν να μην πέρασε ο χρόνος από πάνω της. Η πόλη σκαρφαλωμένη στο χαρακτηριστικό βράχο (κέρας) με την Ακρόπολη.

Αν πάλι το μετανοιώσατε μπορείτε να διαφύγετε προς τας εξοχάς μέσω της γέφυρας Μπάτλαμα, κάτι σαν Ρίο-Αντίριο της εποχής.

Αν πάλι μπήκατε στην πόλη και το μετανοιώσατε, όσο είναι καιρός να ο δρόμος προς το Σεμπίν Καραχισάρ, Νικόπολις επί το ελληνικότερον, με παράδοση στην ιππασία.

Αν σας βγάλει ο δρόμος προς το λιμάνι μην ξεχάσετε στην προβλήτα με τα καϊκια που βγάζουν το περίφημο χαψί με τον τόνο,

μερικά κιλά και βουρ για τα Τσερκέζικα στο κάστρο για ένα ωραίο πικ-νικ.

Αν θέλετε να εμπλουτήσετε τις εγκυκλοπαιδικές σας γνώσεις παρακολουθήστε την επεξεργασία των φουντουκιών. Το 70% της παγκόσμιας παραγωγής φουντουκιών παράγεται στον Πόντο και το καλύτερο στην Κερασούντα.

Αν πάλι μελαγχολήσετε ή είστε μοναχικός τύπος άντε για κανένα πετραδάκι στην παραλία, στην δυτική μεριά.

Αν πάλι όχι κάντε μια βόλτα για τα αξιοθέατα της πόλης. Η Κερασούντα θα σας αποζημιώσει. .

Μια βόλτα μπροστά από το περιώνυμο ημιγυμνάσιο αρρένων της πόλης,

μόλις κατεβήτε προς την θάλλασα και αριστερά στον ελληνικό μαχαλά Λιμέρι (το σωστό μάλλον Λιμένι) με τις περίφημες λεμβοδρομίες του.

Πάνω ψηλά ακριβώς η κατοικία του Γεωργίου Κωνσταντινίδη ή αλλιώς Καπετάν Γιώργη Πασάς. Αγαπητός από όλους και αναμορφωτής της πόλης εξ ου και ισόβιος δήμαρχος με μια στίβα παράσημα στο πέτο. Ο μόνος σε όλη την Ανατολή, που παρ’ ότι δήμαρχος και ισόβιος δεν μπορούσε να ιππεύσει παρά μόνον γαϊδούρι ουχί δε ίππον καθ’ότι ούτος εθεωρείτο πολεμική μηχανή και οι χριστιανοί τσκ τσκ (άσπρο ή μαυρο είχε δικαίωμα επιλογής) . Κάτι τέτοιες μαλακίες έκαναν οι Οθωμανοί, μου έλεγε τις προάλλες ένας φίλος Τούρκος, και φάγαν το κεφάλι τους..