Θέλω να σου πω γιατί δεν είμαι ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ «ΕΛΛΗΝΑΣ», αλλά πάνω από όλα θέλω να σου πω, πως προσπαθώ να είμαι ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ .Και αν τυχόν αναρωτιέσαι τι θέλω να πω με αυτό, σου απαντώ: Έχω Πατρίδα, αλλά το Έθνος, μου τέλειωσε…
"Έλληνας" είναι ο Πλάτωνας ή ο Επίκουρος; Ο Φεραίος ή ο Δραγούμης; Ο Περικλής ή ο Περίανδρος της Κορίνθου; Μήπως ο Φεραίος ήταν προδότης αφού ήθελε την Ένωση Αλβανών, Ελλήνων, Τούρκων, Βλάχων και λοιπών σε μια ενιαία οντότητα;
Γιατί οι Επαναστάτες του ’21 δε μιλούσαν ποτέ για Έθνος αλλά πάντα για Γένος;
Γιατί όλοι νιώθουν περισσότερο Έλληνες, χωρίς και οι ίδιοι να έχουν προσδιορίσει τι είναι "Έλληνας"; Ο ένας μιλάει για Πλάτωνα και Αριστοτέλη, ο δίπλα για Παρθενώνα, ο παραπέρα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, ο άλλος για Ορθοδοξία και Βυζάντιο.
Αλλά όλα αυτά που σε άλλους λαούς προσδιορίζουν πολυσυλλεκτικότητα και ασυνέχεια, στους "Έλληνες" προσδιορίζουν συνοχή και συνέχεια.
Ο Μπότσαρης που δε μίλαγε ελληνικά, αλλά Αρβανίτικα, ήταν "Έλληνας" ή πράκτορας των Ξένων Δυνάμεων;
Οι Σουλιώτες ήταν "Έλληνες" ή όχι;
Αν δε δέχεσαι το Κρυφό Σχολειό και την Αγία Λαύρα είσαι ή δεν είσαι "Έλληνας";
Τι τελικά προσδιορίζει την Ελληνικότητα ενός "Έλληνα"» Η "Ελληνικότητα" θυμίζει δήλωση φρονημάτων που όλοι πρέπει να έχουμε στην τσέπη μας και όποτε χρειαστεί να την επιδεικνύουμε στους Καθαρούς Έλληνες. Θυμίζει Ασθένεια που χρήζει θεραπείας.
Ο Καραμανλής που πουλάει την Ελλάδα σε Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους είναι Ανθέλληνας ή Σύγχρονος "Έλληνας" (αλλά Έλληνας πάντα) με απόλυτη πίστη στο Θεό της ελεύθερης Αγοράς; Αν είσαι της Αγοράς, δεν έχεις Έθνος. Απλώς το χρησιμοποιείς για τους σκοπούς σου, πολιτικούς ή επιχειρηματικούς.
Μήπως το θέμα είναι ψυχολογικό; Ο "Έλληνας" είναι ανασφαλής και καυλώνει όταν πλέκει το εγκώμιο της φυλής του. Ποιάς φυλής ακριβώς; Έχει κρυμμένη βαθιά μέσα του την Εθνική Παθολογία της συνέχειας, της Καθαρότητας, της Μοναδικότητας, του Μεγαλείου. Σε χοντρές γραμμές: Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Τουρκοκρατία, Σύγχρονη Ελλάδα. Όλα Ελλάδα και όλοι Έλληνες.
Εντωμεταξύ, ολόκληρος ο αναπτυγμένος κόσμος είναι ίδιος. Είμαστε τύποι "Δευτέρα-Παρασκευή" στημένοι μπροστά σε ένα pc, που συνήθως είναι προϊόν Ιαπωνικού ή Αμερικάνικου Πολιτισμού, ντυνόμαστε με τον ίδιο τρόπο, θέλουμε τα ίδια πράγματα (λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά…), πεθαίνουμε με γεμάτες κοιλιές και πεσμένους κώλους, μας θάβουν ή μας καίνε και μετά σου λέει ο άλλος για διαφορετικότητα. Λέμε ότι οι Αμερικάνοι που έχουν πολύ μικρότερη ιστορία από εμάς, δεν μπορούν να είναι Έθνος, γιατί είναι συρραφή φυλών. "Εμείς" από την άλλη, ενώ έχουμε τετραπλάσια ιστορία από εκείνους, "είμαστε" σίγουροι ότι είμαστε "Έλληνες" ρε παιδί μου. Τι σχέση μπορεί να έχει με τους κατοίκους αυτού του Εδαφικού Χώρου που έζησαν πριν χιλιάδες χρόνια ένας σύγχρονος Έλληνας; Με τέτοια πολύχρωμη και μακραίωνη ιστορία είναι δυνατόν κάποιοι να βρίσκουν συνεκτικούς δεσμούς και να τους υποστηρίζουν με σοβαρά επιχειρήματα; Εκείνοι μιλάνε για αίμα και τέτοιες μαλακίες. Εγώ μιλάω για Πνευματική σχέση, για Πολιτισμικό δεσμό. Πως γίνεται ας πούμε να είμαι απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Καθότι στην Ελλάδα όλοι ψάχνουν αν είναι απόγονοι του Μακεδόνα Στρατηλάτη. Δεν ενδιαφέρει αν είσαι απόγονος του Διογένη ή του Επίκουρου. Μόνο αν είσαι ΜεγαλοΑλεξανδρινός απόγονος αξίζει τον κόπο. Όλα τα άλλα είναι γραφικά. Και πάντα η ίδια ερώτηση: «Τι πιστεύεις για το Μέγα Αλέξανδρο, ήταν Σφαγέας ή Εκπολιτιστής;». Στα αρχίδια μου ρε φίλε τι ήταν. Εσύ ξέρεις να μου πεις τίποτα για τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, το Σωκράτη; Δεν ξέρεις; ΓΙΑΤΊ; Και αυτό κάτι δείχνει. Γιατί ψάχνω να βρω αν είμαι απόγονος ενός Στρατιωτικού και όχι του Επίκουρου ας πούμε; "Έλληνες" δεν ήταν και οι δύο; Μήπως γιατί αν ζούσε σήμερα ο Επίκουρος θα θεωρούνταν Ανθέλληνας; Μήπως γιατί όποια προπαγάνδα "φάγαμε" στο σχολείο δε μπορούμε να την αποβάλλουμε και δε μας βολεύει κιόλας; Ο Στρατηγός είναι κάτι δυνατό. Ο φιλόσοφος τι είναι; ΤΙΠΟΤΑ. Ο Στρατηγός δε ζητάει και πολλά πράγματα. Μάχες, αίμα, ξίφη, πανοπλίες κτλ. Ο φιλόσοφος από την άλλη χρειάζεται προσέγγιση με ανοικτό μυαλό και παγκόσμια μάτια. Θέλει μελέτη και προσπάθεια. Μαλακίες δηλαδή. Ποιος ασχολείται με τέτοια; Δύσκολα πράγματα. Δώσε Ράμπο. Που να κάθομαι τώρα να παρακολουθώ Κισλόφσκι;
Άλλωστε η μανία μας για Τωρινό Μεγαλείο ή το κόμπλεξ μας που δεν έχουμε πλέον το Προηγούμενο, φάνηκε και από το αποτέλεσμα του "Μεγάλου Έλληνα". Πρώτος ο Αλέξανδρος, στις πρώτες θέσεις ο Κολοκοτρώνης. Τελευταίοι οι φιλόσοφοι. Δεν έχεις ανάγκη από γνώση ΕΛΛΗΝΑΡΑ. Δεν έχεις ανάγκη από Λογική. Έχεις ανάγκη από ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Έχεις ανάγκη να αισθάνεσαι ότι γαμάς και δέρνεις. Για αυτό τα βάζεις με όλους.
Δεν μπορείς να ανεχθείς το διαφορετικό, αφού πιστεύεις ότι ο μόνος διαφορετικός είσαι εσύ. Και βέβαια διαφέρεις. Αφού έχεις καταφέρει στο μυαλό σου να μπλέξεις Αρχαιότητα και Βυζάντιο, Φεραίο και Δραγούμη και ο,τιδήποτε σου πασάρουν άκριτα ως "Ελληνικό"! Αφού παρακολουθείς Λιακόπουλο και δίνεις δύναμη στη Χρυσή Αυγή, αφού δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Δεν γνωρίζεις τον Καστοριάδη και γεμίζεις το Μέγαρο Μουσικής για να παρακολουθήσεις το Yalom. (Δεν είναι κακό που γουστάρεις το Yalom. Κακό είναι που δεν ξέρεις τιποτα για Καστοριάδη. Και ήταν και "Έλληνας"... Ελληνάρα).
Ό,τι σου έμαθαν δε το έψαξες, το δέχτηκες, το αφομοίωσες και πορεύεσαι με τη σιγουριά του Μεγαλείου σου. Κακόμοιρε Ελληνάρα… Δεν έχεις καμία διαφορά με αυτούς που βρίζεις. Μάλλον είσαι χειρότερος, γιατί οι άλλοι δεν είχαν τόσο ένδοξους… «προγόνους».
Και να θυμάσαι δύο πράγματα:
1)Ο ήρωας του Α Έθνους είναι ο σφαγέας του Β Έθνους...
2) Ίσως κάτι τύποι σαν κι εμένα να πονάνε περισσότερο αυτόν τον τόπο από εσένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου